За пяць хвілін да навальніцы,
Яна ў полі збірае суніцы.
Яшчэ і фотаздымкаў зробіць,
А ўвечары хворую будзе калоціць,
І канешне ўсё адно:
Жыццёвы шлях, як у кіно,
Толькі вызначыш сюжэт—
Раптам бац і піруэт.
«Розовые очки»
Бледно розовый туман
И все похоже на обман
А мир прекрасен, но изменчив
Даже слишком переменчив
Словно как по сладкой вате
Я иду ломая пальцы
Но стремлюсь совсем к другому
Хочу так смело по-простому
Окунуться ну хоть раз
В мгновенье радостных прикрас.
117